Είναι γνωστό ότι ο διηθητικός καρκίνος του μαστού έχει την τάση να μεθίσταται στους σύστοιχους μασχαλιαίους λεμφαδένες.

Η σταδιοποίηση της μασχάλης είναι πρωταρχικής σημασίας, καθώς καθορίζει τη θεραπευτική προσέγγιση και την πρόγνωση.

Η βιοψία του λεμφαδένα φρουρού αποτελεί το «χρυσό κανόνα» για κάθε περίπτωση που οι μασχαλιαίοι λεμφαδένες είναι κλινικά φυσιολογικοί.

Σε περιπτώσεις ιστολογικά επιβεβαιωμένης μεταστατικής νόσου στους μασχαλιαίους λεμφαδένες (εξαιρούνται οι μικρομεταστάσεις) και επί απουσίας απομακρυσμένων μεταστάσεων, ο λεμφαδενικός καθαρισμός της μασχάλης παραμένει η ενδεδειγμένη χειρουργική προσέγγιση.

Υπό αυστηρές προϋποθέσεις, με τη χρήση της νεο-επικουρικής χημειοθεραπείας, υπάρχει η επιλογή της υποσταδιοποίησης της παθολογικής μασχάλης και η αποφυγή του λεμφαδενικού καθαρισμού.